donderdag 7 mei 2015

Gezellig samen met Claudia de Breij !!!

Ik gun mijzelf niet heel veel relax momentjes altijd zie ik overal wel iets te doen, in de volksmond een bezig bijtje genaamd. Maar af en toe neemt dit bezige bijtje een momentje voor haarzelf, en dan gebeuren er dingen die ik tot voor kort als onmogelijk beschouwde. Ik lees namelijk een boek, en ik lees het voor de tweede keer. Ik die eerder nooit een boek las, de Nederlandse mondelinge overhoringen op school afraffelde door enkel de samenvatting van een boek te lezen, om vervolgens op het Nederlands mondeling examen een ietwat minder rooskleurige 5 te halen, lees nu gewoon voor de tweede keer hetzelfde boek.

Niet omdat ik maar 1 boek heb, ik heb er namelijk al 2 maar gewoon omdat ik dit boek ontzettend leuk vind, en natuurlijk omdat dit boek geschreven is door mijn nummer 1 vrouw Claudia de Breij.

Claudia de Breij (1975), 
cabaretier, radio- en tv-presentator, 
columniste ,moeder van Bing en 
mijn heldin.

Al vanaf mijn eerste kennismaking via de tv met Claudia, destijds in het eerste glazenhuis van Serious request was ik om. Wat een prachtig mens, wat een krachtig persoon wat is ze grappig en wat weet ze veel. En...en... en....ze is lesbisch, NET ALS MIJ!!!! Jihhoeoe ze bestaan, stoere, daadkrachtige, intellectuele knappe vrouwen die net als mij lesbisch zijn. Gelukkig ik heb ze gevonden, ging er op dat moment door mijn hoofd.

En ze schreef een boek, " Krijg nou tieten ! ".  En afgelopen najaar kocht ik voor mezelf dat boek, later kocht ik het nog een keer, nu voor vriendin Margriet als zijnde verjaardag cadeau .

Heerlijk dat boek, ongenuanceerd schrijft Claudia over het temperaturen 's ochtends, met een thermometer in je nog slapende derrière, om zo je vruchtbare periode onder de loep te krijgen, over lijntjes trekken grafieken maken en je zoals ze dan prachtig omschrijft "je reuze Maurice de Hond te voelen".  Over de inseminatie, al net zo hilarisch omschreven en over het moment van de zwangerschap test. Dat toen zij het stickje bijna krom plaste en het vervolgens overhandigd aan haar voormalige vrouw Conny welke het op de wastafel legde, waarbij Claudia dan denkt " Zonde, dat hardsteen kan niet tegen zuur", dat zijn voor mij van die momenten dat ik denk; Ja inderdaad zo kan ik ook denken''.

Nu sta ik aan de vooravond van thermometers en grafiekjes, in mijn geval niet het ultieme Maurice de Hond gevoel maar meer Helga van Leur. Claudia de Breij, ik hoop haar snel eens te ontmoeten ze maakt dat ik iets minder opzie tegen die nare thermometer momentjes.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten